© Shutterstock

Wściekłość po pandemiczna -

Według 10-letnich danych opracowanych przez Gallup World Poll i przeanalizowanych przez BBC (British Broadcasting Corporation), w 2021 r. kobiety były bardziej wściekłe niż mężczyźni.

© Getty Images

Wściekłość po pandemiczna -

Różnica ta zwiększyła się w latach pandemii, a kobiety uzyskały o sześć punktów więcej niż mężczyźni pod koniec 10-letniego okresu.

© Shutterstock

Kondycjonowanie -

Małe dziewczynki są często zniechęcane do wyrażania złości, ponieważ krzyk i wrzask są postrzegane jako niedopuszczalne. Z kolei płacz jest w większości przypadków tolerowany.

© Shutterstock

Kondycjonowanie -

Historycznie płacz był bardziej kojarzony z "kobiecością", podczas gdy krzyk i wrzask były tradycyjnie postrzegane jako bardziej "męskie" wyrażanie emocji.

© Shutterstock

Akceptowalne emocje i role płciowe -

Jest to coś, co przenosimy w dorosłość w patriarchalnym modelu społeczeństwa: tak jak mężczyznom nie wolno publicznie wyrażać wrażliwości lub smutku, tak od kobiet oczekuje się, że będą miłe i potulne.

© Shutterstock

Zmiana nastawienia -

W miarę jak rozmowy na temat stereotypów i ról związanych z płcią stają się coraz bardziej otwarte, jako społeczeństwo stajemy się bardziej świadomi sposobu, w jaki nieświadome uwarunkowania wpłynęły na obie płcie.

© Shutterstock

Era gniewu -

W ciągu ostatnich kilku lat przytłaczająca ilość negatywnych wiadomości o niesprawiedliwości na całym świecie odbiła się na wielu ludziach. Media społecznościowe sprawiaj, że zawsze jesteśmy blisko informacji, które wywołują w nas uzasadniony gniew.

© Shutterstock

Era gniewu -

Gniew wyrażany publicznie jest odzwierciedleniem politycznego i społecznego klimatu naszych czasów, ale tłumiony gniew jest bardziej podstępny.

© Shutterstock

Stłumiona złość -

Jest to rodzaj gniewu, który gotuje się pod powierzchnią i cały czas rośnie, nie mając możliwości ujścia.

© iStock

Stłumiona złość -

Ten rodzaj wściekłości jest tłumiony, dopóki nie wyleje się na najbliższe nam osoby: rodzinę, przyjaciół lub partnera.

© Shutterstock

Pozornie małe rzeczy, które wywołują złość -

W naszym życiu osobistym istnieje niezliczona liczba drobnych doświadczeń, które podważają pewność siebie, sprawiają, że ktoś czuje się niedoceniony lub brakuje mu poczucia rozwiązania różnych sytuacji.

© Shutterstock

Perspektywa psychologiczna -

Psychoterapeutka dr Sarah Cox wydała na ten temat książkę Women Are Angry: Why Your Rage is Hiding and How to Let it Out (z ang. Kobiety są wściekłe: Dlaczego twój gniew się ukrywa i jak go uwolnić.

© Shutterstock

Perspektywa psychologiczna -

Przygląda się zjawisku tłumionej kobiecej wściekłości i temu, jak może ona wypłynąć na powierzchnię z toksycznymi konsekwencjami.

© Shutterstock

Jak to się prezentuje -

Opisuje, że początkowo obserwowała te uczucia w swojej praktyce poprzez inne objawy, w tym IBS, migreny, depresję i lęk.

© Shutterstock

Jak to się prezentuje -

Kiedy jednak uda jej się nakłonić klientki, by sięgnęły głębiej niż tylko do powierzchownych symptomów tego, co dzieje się w ich życiu, okazuje się, że istnieje ogrom nieuświadomionych uczuć, które chcą się ujawnić.

© Shutterstock

Nieświadomość -

Z natury stłumiony gniew jest negowany, unikany lub spychany na bok w procesie psychologicznym i jest to w dużej mierze nieświadome zachowanie.

© Shutterstock

Nieświadomość -

Złość jest emocją wtórną, pojawiającą się zwykle w reakcji na sytuacje, które są stresujące, przykre lub niesprawiedliwe. Stłumionego gniewu unika się w sposób niezamierzony.

© Shutterstock

Przyczyny tłumionego gniewu -

Trauma w dzieciństwie może spowodować, że ktoś zinternalizuje gniew, który czuł, gdy był bezsilny. Jeśli rozmawianie o uczuciach w okresie dorastania nie było bezpieczne, jest to naturalna konsekwencja.

© Shutterstock

Przyczyny tłumionego gniewu -

Istnieją jednak inne czynniki, środowiskowe i genetyczne związane z tłumionym gniewem. Niektóre z nich obejmują: posiadanie tendencji perfekcjonistycznych/neurotycznych, zmaganie się z trudnościami ze zdrowiem psychicznym, nadużywanie substancji, doświadczanie przewlekłej traumy, traumatyczne urazy mózgu, toksyczne skupianie się na zadowalaniu innych ludzi lub wysoki poziom odczuwania wstydu.

© Shutterstock

Negatywne skutki -

Tłumiony gniew może powodować szkodliwe skutki fizyczne, takie jak wysokie ciśnienie krwi, bezsenność, problemy z sercem, wyższe ryzyko uzależnień i chorób przewlekłych.

© Shutterstock

Negatywne skutki -

Może to również prowadzić do trudności z koncentracją, słabych wyników w pracy, poczucia odrętwienia/apatii, niższej jakości relacji i/lub mniej otwartej i szczerej komunikacji.

© Shutterstock

Zrozumienie źródła -

Pierwszym krokiem w radzeniu sobie z gniewem jest przeanalizowanie swojego życia w celu znalezienia źródła gniewu. Gniew zazwyczaj zwraca uwagę na coś w twoim życiu, czym musisz się zająć.

© Shutterstock

Poczuj, gdzie w twoim ciele znajdują się emocje -

Obserwowanie, kiedy i dlaczego ciało staje się napięte, może pomóc w zidentyfikowaniu źródła złości. Gniew może objawiać się uciskiem w klatce piersiowej, bezsennością, bólem głowy, osłabieniem kończyn, bólem mięśni lub zmęczeniem.

© Shutterstock

Rozpocznij prowadzenie dziennika -

Prowadzenie dziennika pomaga uzyskać dostęp do podświadomych myśli i uczuć, aby uzyskać głębszą samoświadomość. Może to pomóc w dotarciu do źródła tego, co wywołuje złość, jeśli trudno jest zrozumieć, co powoduje daną emocję.

© Shutterstock

Znajdź fizyczny sposób rozładowania złości -

Niektóre sporty fizyczne mogą być naprawdę pomocne w przetwarzaniu emocji na poziomie fizycznym. Podnoszenie ciężarów, boks, robienie pompek, bieganie lub jazda na rowerze mogą pomóc.

© Shutterstock

Ograniczenie strategii "znieczulających" -

Czynności takie jak picie, zakupy czy oglądanie telewizji pomagają znieczulić nasze uczucia. Może to jednak sprawić, że będziesz bardziej zdezorientowany tym, jak się później czujesz. Spróbuj pozwolić sobie na odczuwanie uczuć, ograniczając te "znieczulające" zachowania.

© Shutterstock

Terapia poznawczo-behawioralna -

Techniki psychoterapeutyczne, takie jak terapia poznawczo-behawioralna (CBT), mogą nauczyć cię rozpoznawania czynników wyzwalających i umiejętności radzenia sobie z nimi, gdy się pojawią.

© Shutterstock

Zmiana stylu życia -

Ostatecznie konieczna jest zmiana stylu życia. Może się to wydawać zniechęcające, ale dzięki zaangażowaniu w stawienie czoła uczuciom gniewu i przyjęciu strategii ich przetwarzania, możesz zacząć zdrowo radzić sobie z gniewem.

Źródła: (The Guardian) (Choosing Therapy)

© Shutterstock