© Getty Images

Średniowiecze -

Średniowiecze, znane również jako wieki średnie, trwało od około 500 do 1500 roku naszej ery. Ta epoka w historii obejmowała Wieki Ciemne, które na prawdę były mroczne.

© Getty Images

Bartłomiej Anglik -

W XIII wieku angielski mnich franciszkański o imieniu Bartłomiej napisał swego rodzaju encyklopedię zatytułowaną O właściwościach rzeczy, opisywaną dziś jako "Wikipedia średniowiecza". Opisał w niej swoją niechęć do zimy, stwierdzając, że "jest ona sprzeczna z latem. Dlatego wszystkie rzeczy, które żyły i rozwijały się dzięki dobrodziejstwom lata, zanikają i umierają z powodu okrucieństwa zimy".

© Getty Images

Zima jako symbol śmierci -

Później, w średniowieczu, zima stała się symbolem starzenia się, ubóstwa i śmierci. Była to dosyć dosłowna metafora, ponieważ wszystkie te fakty dobrze opisywały życie zimą w Europie Zachodniej.

© Getty Images

Zatrzymanie normalnej aktywności -

W czasach średniowiecza rolnictwo było głównym źródłem utrzymania dla przeciętnego człowieka, ale w najzimniejszych miesiącach pracy nie było. Oznaczało to, że ludzie musieli być bardzo dobrze przygotowani, aby utrzymać się przy życiu przez zimę i modlić się o przetrwanie jeśli mieli słabe zbiory w danym roku.

© Getty Images

Życie latem -

Wiosna była czasem odrodzenia i odnowy; powrotem do ciepła, komfortu i dobrobytu. Pojawienie się żonkili i narodziny jagniąt były również znakiem, że udało się przetrwać kolejną katorżniczą zimę! Nietrudno zrozumieć surowe porównanie wiosny i zimy, które opisał Bartłomiej.

© Getty Images

Średniowieczne raporty pogodowe -

Dysponujemy zaskakującą ilością informacji na temat pogody w przeszłości, dzięki pisemnym relacjom z tamtych czasów oraz analizie rdzeni lodowców i słojów drzew.

© Getty Images

"Średniowieczny okres ciepły" -

W okresie późnego średniowiecza (mniej więcej w latach 900-1300 n.e.) Europa Zachodnia doświadczyła długiego okresu sprzyjających warunków pogodowych. Był on znany jako "ciepły okres średniowiecza". Łagodne temperatury pozwoliły ludności rozprzestrzenić się na nowe żyzne ziemie nadające się do uprawy roślin.

© Getty Images

Łatwiejsze życie -

W tym okresie zimy były mniej dotkliwe, a rolnictwo kwitło w miejscach, w których nigdy wcześniej się nie rozwijało. Na przykład winogrona rosły w Anglii na znacznie większych wysokościach niż obecnie.

© Getty Images 

"Mała epoka lodowcowa" -

Ta wspaniała era względnego ciepła sprawiła, że życie stało się jeszcze trudniejsze, gdy nadeszła "mała epoka lodowcowa" w XIV wieku. Rozpoczęła się ona w połowie XIII wieku i trwała do XIX wieku. Charakteryzowała się ona ogólnym spadkiem temperatur, a także wzrostem liczby ekstremalnych zjawisk pogodowych, takich jak burze i obfite opady śniegu.

© Getty Images

Silne opady śniegu -

W 1359 r. pojawiły się doniesienia z Florencji we Włoszech, że "śnieg spadł do niezwykłej wysokości; więc, aby odciążyć dachy, śnieg został zepchnięty na ulice, a niektóre miasta zostały zablokowane, tak że mieszkańcy byli uwięzieni przez kilka dni w swoich domach".

© Getty Images

Jak oni to zrobili? -

Jak więc przeciętna osoba mieszkająca w prostym domu z cegły czy w stodole radziła sobie w tych trudnych czasach?

© Getty Images

Przygotowania -

Większość przygotowań do przetrwania zimy rozpoczynała się kilka miesięcy wcześniej. Jednym z głównych zmartwień była żywność, ponieważ rolnictwo nie przynosiło żadnych plonów. Był to czas na ubój niektórych zwierząt hodowlanych, aby można było zachować ich mięso.

© Getty Images

Karmienie zwierząt -

Zwierzęta te, takie jak krowy i świnie, były karmione i tuczone w listopadzie, zanim nadeszły chłody. Te, które stały się wystarczająco grube, były wybierane do nakarmienia rodziny.

© Getty Images

Przygotowanie mięsa na zimę -

Ubój świń był czynnością wykonywaną zazwyczaj w grudniu. Ten skomplikowany proces wymagał wielu rąk do pracy. Po zabiciu świni i oddzieleniu każdej jej części, główne kawałki mięsa były solone w celu ich zakonserwowania. Peklowane mięso, takie jak solona szynka, było ważną częścią średniowiecznej diety.

© Getty Images

Wykorzystanie każdej części zwierzęcia -

Nawet krew i wnętrzności były przerabiane na jedzenie. Krwawa kiełbasa, znana jako kaszanka, jest do dziś popularnym przysmakiem i niezbędnym składnikiem angielskiego śniadania.

© Shutterstock

Siew ozimy -

Oprócz uboju zwierząt gospodarskich, miesiąc poprzedzający Boże Narodzenie był również miesiącem sadzenia roślin ozimych. W Wielkiej Brytanii uprawiana była głównie pszenica, ale niektórzy siali również jęczmień.

© Getty Images

Przygotowania do wiosny -

Nasiona były wysiewane wczesną zimą z nadzieją, że wykiełkują podczas zimnych miesięcy, dając zdrowe plony przed nadejściem wiosny.

© Getty Images 

Spowolnienie -

W styczniu większość prac rolniczych została zakończona i można było odczuć, że świat spowalnia. O tej porze roku ziemia była najprawdopodobniej pokryta śniegiem, co uniemożliwiało zrobienie czegoś więcej niż odpoczynek przy ognisku.

© Getty Images

Życie kręciło się wokół ognia -

Ogień był głównym źródłem ciepła w średniowiecznych domach. Zazwyczaj miały one ogromne kominki, a niektóre domy miały nawet palenisko ustawione na środku pokoju, aby ogrzać jak największą przestrzeń. Dym wydostawał się przez otwór w dachu podobny do komina.

© Getty Images

Kociołki węglowe -

Czasami jedno źródło ofnia nie wystarczało do ogrzania domu. Małe przenośne paleniska były wypełniane płonącymi węglami i umieszczane wokół domu, aby zapewnić dodatkowe ciepło, ale jednocześnie stanowiły one poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa. Pożary domów były powszechne w tym okresie.

© Getty Images

Ogrzewanie łóżek -

Ponieważ w tamtych czasach nie było czegoś takiego jak gumowa butelka z gorącą wodą, ludzie podgrzewali cegły lub duże kamienie w kominku, a następnie owijali je tkaniną. Następnie ostrożnie umieszczano je na dnie łóżka, co ogrzewało je trochę.

© Getty Images

Dzielenie domu ze zwierzętami -

Rodziny często tuliły się do siebie w jednym łóżku, aby dzielić się ciepłem. W wielu przypadkach zwierzęta gospodarskie również były zapraszane do środka! Były one bezpieczniejsze w środku niż na zewnątrz, a przy okazji ciepło ich ciała pomagało rodzinie się ogrzać.

© Getty Images

Przeciągi -

Średniowieczne domy były bardzo nieszczelne, niezależnie od tego, czy były to chłopskie chaty, czy królewskie zamki. Zimne powietrze wdzierało się przez nieizolowane szczeliny, a nawet przez otwarte okna. Szklane okna były rzadkością, więc domy, które miały okna, były pokrywane zaprawą lub papierem, w celu uszczelnienia na zimę.

© Getty Images

Odzież zimowa -

W takich warunkach cel staromodnej nocnej koszuli jest oczywisty! Ludzie owijali się w swoje najcieplejsze ubrania i trzymali się tak blisko ognia, jak to tylko możliwe. Nosili wełniane płaszcze, szaliki, rękawiczki i czapki podczas wykonywania codziennych czynności w domu.

© Getty Images

Odzież podszyta futrem -

Chociaż futra nie były tak łatwo dostępne dla chłopów, jak dla bogatych, wyściełali oni swoje zimowe ubrania skrawkami skór, które udawao się im zdobyć, takimi jak skórki z królików czy jagniąt.

© Getty Images

Gotowi na śnieg -

Kraje, które były przyzwyczajone do dużej ilości śniegu, takie jak te w Europie Północnej, miały wiele sposobów poruszania się w miesiącach zimowych. Używali nart zarówno do transportu, jak i polowań. Pozwoliło im to kontynuować pozyskiwanie żywności przez całą zimę.

© Getty Images

Nowość w ekstremalnych warunkach zimowych -

Jednak w Europie Zachodniej opady śniegu nie były tak powszechne, dopóki nie nastąpiła "mała epoka lodowcowa", na którą ludzie nie byli wogóle przygotowani. Ostre zimy, które trwały znacznie dłużej niż zwykle, sprawiły, że społeczności utknęły w martwym punkcie, ponieważ zabrakło im zapasów i nie miały możliwości podróżowania do bardziej oddalonych miast.

© Getty Images

Mała epoka lodowcowa we Francji -

W 1389 r. region Lozère w południowej Francji został dotknięty bezprecedensowymi opadami śniegu. Miejscowy skryba tak opisał ich skutki: "W styczniu, lutym i marcu opady śniegu w Lozère były tak duże, że zniszczyły wiele gospodarstw i wielu ludzi zmarło, ponieważ ich domy zawaliły się na nich. Jedni ludzie umierali z zimna, inni z głodu, ponieważ opady śniegu trwały o wiele dłużej niż zwykle, a ludziom skończyły się zapasy żywności".

© Getty Images

Przetrwanie pór roku -

W bardziej prymitywnych czasach nasi przodkowie prowadzili bardziej cykliczny styl życia, dostosowany do naturalnych rytmów przyrody. Przez najzimniejsze miesiące przechodzili w stan hibernacji, aktywując się tylko wraz z nadejściem cieplejszej pogody (o ile udało im się przetrwać nieprzewidywalną surowość zimy). Taki sposób postępowania znacząco wspomagał życie średniowiecznych społeczności.

Źródła: (Medievalists.net) (Ancestry)

© Getty Images