Wiadomość od podświadomości?
Galowie, Bretończycy i Gaelowie - wszyscy oni są Celtami. Zanim Rzymianie przemierzyli Europę po 27 r. p.n.e. i potwierdzili swoje panowanie, to Celtowie stanowili bowiem prominentny i znaczący lud.
Kiedy historycy po raz pierwszy zaczęli badać Celtów, założyli, że ze względu na silne dziedzictwo, jakie po sobie pozostawili pochodzą oni z Irlandii, Walii, Anglii i Szkocji,. Obecnie uważa się jednak, że przybyli oni z Europy Środkowej i rozprzestrzenili się w celach handlowych. Celtowie składali się z wielu plemion, z których każde miało nieco inne tradycje. Celtyckie rytuały i kultura nadal obecne są na całym świecie.
Od dud po koronkowe kapelusze - kliknij, aby dowiedzieć się wszystkiego o dawnych plemionach celtyckich.
Kiedy myślisz o Celtach, na myśl przychodzi ci pewnie barbarzyńska grupa ludzi, którzy są agresywni i mało wyrafinowani. W rzeczywistości jest wręcz przeciwnie, a stereotypy dotyczące Celtów są mocno przestarzałe.
Celtowie nie tworzyli tak naprawdę jednego ludu. Obecnie uważa się, że stanowili oni wiele plemion, które dzieliły podobny system wierzeń, język, kulturę i tradycję.
Chociaż Celtowie często kojarzeni są z Irlandią i Wielką Brytanią to w rzeczywistości wywodzą się oni z Europy Środkowej.
Szacuje się, że kultura celtycka narodziła się w 1200 r. p.n.e. i szybko rozprzestrzeniła się po całej Europie. Ślady ich języka i kultury można zobaczyć w miejscach takich jak Galicja w Hiszpanii i Bretania we Francji.
Celtowie nie mieli języka pisanego aż do końca swojego istnienia. Z tego powodu większość tego, co o nich wiemy, pochodzi od innych ludzi piszących o nich.
Pierwsza relacja na temat Celtów pochodzi z siódmego lub ósmego wieku przed naszą erą. Imperium Rzymskie określało ich mianem Galli, co oznacza „barbarzyńcy”. Jednakże zdecydowanie nimi nie byli.
Celtowie rządzili większością Europy w III wieku p.n.e.. Wszystkie tereny na północ od Alp należały do ludów celtyckich i obejmowały współczesną Wielką Brytanię i Irlandię.
W I wieku p.n.e. Juliusz Cezar rozpoczął kampanię przeciwko Celtom. Historycy uważali, że stało się tak, ponieważ stanowili oni dla niego zagrożenie. Obecnie uważa się, że walka miała raczej na celu sprawienie, aby postawić Juliusza Cezara w dobrym świetle.
Celtowie zostali wyparci z Europy przez rzymskie armie i zmuszeni do osiedlenia się na zachodnich wyspach Brytanii i Irlandii. Juliusz Cezar próbował zaatakować te wyspy, ale bezskutecznie.
Po I wieku p.n.e. ludność celtycka rozwijała się w Wielkiej Brytanii i Irlandii, stąd obecnie istnieje tam znacznie silniejsza spuścizna celtycka.
Aby zrozumieć, kim dokładnie byli Celtowie i ich dziedzictwo, musimy zrozumieć różne znaczące sekty w całej Europie. Zacznijmy od Galatów.
W okresie hellenistycznym (323-31 p.n.e.) niektórzy Celtowie zamieszkiwali region Asturii w północnej Hiszpanii. Z powodzeniem walczyli z Rzymianami i Maurami, dopóki Rzymianie nie zasymilowali ich do swojego imperium.
Od 189 r. p.n.e. Imperium Rzymskie wysyłało kogoś, aby pilnował Galleków. Zachowali oni jednak swoje tradycje, a niektóre z nich istnieją nawet dzisiaj. Przykładem może być regionalna flaga Asturii, na której widnieje celtycki symbol Cruz de la Victoria.
Galatowie osiedlili się również w Galicji. W dzisiejszych czasach nadal można natknąć się tam na celtyckie festiwale z grą na dudach i tradycyjnymi starożytnymi tańcami.
Dwa z najbardziej znanych plemion, Galowie i Brytowie, osiedliły się w Bretanii we Francji. Historycy uważają, że celtyckie tradycje przetrwały w Bretanii, ponieważ jest ona geograficznie odizolowana.
W dzisiejszych czasach nadal można zaobserwować celtyckie tradycje w Bretanii. Na festiwalach można zobaczyć Bretończyków noszących koafiury, czyli kapelusze wykonane z koronki. Niektórzy z nich posługują się również językiem celtyckim podobnym do walijskiego, zwanym bretońskim.
Po śmierci Juliusza Cezara (44 r. p.n.e.) Rzymianie przeprowadzili kolejny atak w celu wyparcia Celtów z Bretanii. Plemiona te migrowały z Bretanii do Kornwalii, Walii i Szkocji.
Rzymianie zbudowali nawet ogromny mur, Wał Hadriana, aby chronić się przed wściekłymi Celtami. Mur leży na granicy Anglii i Szkocji.
Język Celtów różnił się w zależności od plemienia, jednak wszystkie były do siebie dość podobne. W Walii Celtowie mówili językiem, który znamy jako walijski, ale nazywali go Cymru.
W Kornwalii mówili po kornwalijsku, w Szkocji po szkocku gaelicku, a w Irlandii po irlandzku. Mniejszości w dalszym ciągu posługują się tymi językami, a w Irlandii irlandzki jest nadal nauczany w szkołach.
Ze względu na to, że istnieje niewiele tekstów pisanych na temat Celtów z tamtych czasów, trudno jest dokładnie określić, jaka była ich religia. Historycy uważają, że praktykowali oni celtyckie pogaństwo. Jest to religia politeistyczna, co oznacza, że czcili wielu bogów.
Na podstawie dowodów naukowcy wywnioskowali, że Celtowie czcili bóstwa związane z naturą. Pomimo posiadania świątyń, ich rytuały odbywały się na zewnątrz, na łonie natury.
Kiedy Rzymianie ostatecznie podbili niektóre plemiona celtyckie w Europie kontynentalnej, społeczeństwo celtyckie stało się bardziej rzymskie. To z kolei sprawiło, że religia celtycka przekształciła się w syntezę elementów tradycji chrześcijańskiej.
Termin Druid może być ci znany z filmów i gier takich jak Dungeons and Dragons, jednak rzeczywistość Druidów była nieco inna.
Nie ma dowodów sugerujących, że byli oni kapłanami lub magami jakiegokolwiek rodzaju. Pozostawione teksty, głównie greckie i rzymskie, sugerują, że druidzi byli raczej intelektualnymi przywódcami klasy wykształconej.
Celtowie mieli tradycję literatury mówionej, więc chociaż nie zapisywali zbyt wiele, ich kultura była bogata w mity i folklor. Być może znasz słynną historię Boudiki.
Celtycki mit opowiada historię kobiety, Boudiki, która w 60 roku n.e. poprowadziła powstanie przeciwko Imperium Rzymskiemu. Powstanie nie powiodło się, przez co kobieta otruła się. Postrzegana jest jako brytyjski bohater ludowy i stanowi inspirację dla wielu filmów i dzieł sztuki.
Celtowie ostatecznie zniknęli, ponieważ różne plemiona nie były w stanie zjednoczyć się przeciwko potędze Imperium Rzymskiego. Niektórzy przetrwali wprawdzie w enklawach Brytanii i Irlandii, ale większość z nich przeszła pod panowanie Rzymu.
Niestety, „najlepsze” źródła o Celtach zostały napisane przez Greków i Rzymian. Mieli oni wiele powodów, by przedstawiać ich jako dzikusów, dlatego prawdziwa natura Celtów nie jest nam znana.
Źródła: (Britannica) (History) (The Guardian)
Tradycje celtyckie: Europa przed powstaniem Cesarstwa Rzymskiego
Wszystko o starożytnych plemionach celtyckich
LIFESTYLE Historia
Galowie, Bretończycy i Gaelowie - wszyscy oni są Celtami. Zanim Rzymianie przemierzyli Europę po 27 r. p.n.e. i potwierdzili swoje panowanie, to Celtowie stanowili bowiem prominentny i znaczący lud.
Kiedy historycy po raz pierwszy zaczęli badać Celtów, założyli, że ze względu na silne dziedzictwo, jakie po sobie pozostawili pochodzą oni z Irlandii, Walii, Anglii i Szkocji,. Obecnie uważa się jednak, że przybyli oni z Europy Środkowej i rozprzestrzenili się w celach handlowych. Celtowie składali się z wielu plemion, z których każde miało nieco inne tradycje. Celtyckie rytuały i kultura nadal obecne są na całym świecie.
Od dud po koronkowe kapelusze - kliknij, aby dowiedzieć się wszystkiego o dawnych plemionach celtyckich.