© Shutterstock

Osobowość według Freuda -

Zamiast poglądu, że osobowość jest elementem, Zygmunt Freud teoretyzował, że osobowość jest złożona i składa się z kilku części.

© Getty Images

Teoria psychoanalityczna -

Osobowość składa się z trzech odrębnych elementów: id, ego i superego. Zgodnie z psychoanalityczną teorią Freuda współpracują one ze sobą, tworząc złożone ludzkie zachowania.

© Shutterstock

Id, ego i superego -

Interakcja id, ego i superego ma ogromny wpływ na jednostkę, a elementy te rozwijają się na różnych etapach życia.

© Shutterstock

Nieświadomość -

Niektóre aspekty osobowości są pierwotne, występują w nieświadomej części psychiki. Naciskają one na osobę, by działała zgodnie ze swoimi podstawowymi instynktami.

© Shutterstock

Nieświadomość -

Inne części osobowości działają równolegle z tymi nieświadomymi pragnieniami. Dają ci one możliwość zrównoważenia wymagań rzeczywistości z tymi pragnieniami, przeciwdziałania im lub temperowania ich.

© Shutterstock

Id: instynktowna jaźń -

Instynktowna jaźń, id, jest całkowicie nieświadoma. Jest źródłem prymitywnych zachowań i energii psychicznej.

© Shutterstock

Poszukiwanie przyjemności -

Id dąży do gratyfikacji i zaspokojenia wszystkich potrzeb. Małe dzieci są całkowicie rządzone przez id, a jego funkcją jest przetrwanie.

© Shutterstock

Nieuregulowane impulsy -

Id reprezentuje siłę napędową stojącą za pragnieniami danej osoby. Jest to nieuregulowana część psychiki, w której rezyduje zwierzęcy przymus.

© Shutterstock

Ego: zdrowe poczucie własnego ja -

Ego to poczucie jaźni, które rozwija się z id. Jego zadaniem jest zapewnienie możliwości wyrażania impulsów id w zdrowy sposób, w realnym świecie. Silne, zdrowe ego daje człowiekowi poczucie samoświadomości.

© Shutterstock

Słabe ego -

Ktoś ze słabym ego jest przytłoczony wymaganiami id, innymi ludźmi i problemami życiowymi. Zazwyczaj ma trudności z kontrolowaniem swoich impulsów id i może popaść w myślenie życzeniowe, uzależnienie lub współuzależnienie.

© Shutterstock

Wielkie ego -

Wielkie ego to fałszywe, wytworzone ego. Ktoś z wielkim ego ignoruje realia życia, reagując na impulsy i nie uczy się na podstawie życiowych doświadczeń. Duże ego czuje wyższość nad innymi i brakuje mu zrozumienia i granic.

© Shutterstock

Rozwój superego -

Superego jest ostatnią częścią osobowości, która rozwija się około piątego roku życia. Ta część osobowości zapewnia wewnętrzne wytyczne dotyczące dokonywania osądów.

© Shutterstock

Dobro i zło -

Superego to miejsce, w którym przechowujemy nasze poczucie dobra i zła. Zawiera zinternalizowane ideały i standardy moralne, które nabywamy od naszych rodziców i społeczeństwa.

© Shutterstock

Tendencja do perfekcyjności -

Superego stara się ucywilizować nasze zachowanie, tłumiąc wszystkie niedopuszczalne popędy id, jednocześnie próbując zmusić ego do działania zgodnie z idealistycznymi standardami, a nie tymi realistycznymi.

© Shutterstock

Surowy krytyk? -

Jeśli masz nieustannie krytyczny głos wewnętrzny lub czujesz się tak, jakbyś był swoim najsurowszym krytykiem, prawdopodobnie masz silne superego. Może to przypominać życie z surowym rodzicielskim autorytetem.

© Shutterstock

Dwie części -

Superego składa się z dwóch części. Pierwsza część, sumienie, przechowuje informacje o rzeczach, które są źle postrzegane przez społeczeństwo i prowadzą do kary, poczucia winy lub negatywnych konsekwencji.

© Shutterstock

Zasady -

Druga część, znana jako ideał ego, zawiera zasady i standardy zachowania, do których dąży ego.

© Shutterstock

Kodeks moralny i etyczny -

W ten sposób superego działa jako kodeks moralny i etyczny dla sposobu, w jaki żyjemy. Jest obecne w świadomości, przedświadomości i nieświadomości.

© Shutterstock

Wstyd -

Jeśli ulegniesz pragnieniom id, superego jest częścią twojej świadomości, która sprawi, że poczujesz się winny, a nawet zawstydzony swoimi działaniami.

© Shutterstock

Tłumienie -

Z drugiej strony, gdy tłumisz swoje najbardziej pierwotne popędy i pragnienia, superego może sprawić, że poczujesz się dobrze ze swoim zachowaniem.

© Shutterstock

Przepaść między perfekcją a rzeczywistością -

Superego próbuje zmusić ego do działania moralnego, a nie realistycznego, dążąc do doskonałości, nie biorąc pod uwagę rzeczywistości.

© Shutterstock

Superego kontra ego -

Kiedy ego i superego nie są w konflikcie, może być trudno oddzielić jedno od drugiego. Zarysy superego mogą stać się jasne dopiero w obliczu krytyki lub wrogości.

© Shutterstock

Nerwica i psychoza -

Freud uważał, że nerwice są spowodowane nadmiernie dominującym superego, podczas gdy psychozy są spowodowane nadmiernie dominującym id.

© Shutterstock

Odzyskanie kontroli -

Freud uważał, że objawy nerwicy lub psychozy pojawiają się, gdy ego próbuje odzyskać kontrolę nad id lub superego.

© Shutterstock

Głos sumienia -

Ponieważ sumienie jest głęboko związane z poczuciem winy, kiedy wewnętrzny głos superego staje się karzący i nierealistyczny w swoich oczekiwaniach, może stać się problemem.

© Shutterstock

Ucieczka przed prześladującym głosem -

Surowe superego może być odczuwane jako coś wewnętrznego, co chce zniszczyć i, jak na ironię, osoba ta może zwrócić się ku swoim wadom, aby uciec od prześladującego głosu wewnętrzmego.

© Shutterstock

Dostęp do podświadomości -

Freud wierzył, że poprzez dostęp do wypartych wspomnień lub emocji z podświadomości, osoba może znaleźć źródło problemu między ego, superego i id.

© Shutterstock

Uświadamianie superego -

Przejście od surowego do wspierającego superego wymaga pracy, ale jest możliwe. Medytacja, prowadzenie dziennika i rozmowa z psychoanalitykiem mogą pomóc uzyskać dostęp do podświadomości, uświadamiając uczucia generowane przez surowe superego.

© Shutterstock

Znalezienie równowagi -

Osobowość, która potrafi zrównoważyć aspiracje superego, pragnienia id i ego regulujące rzeczywistość, jest zdrowa, zgodnie z konceptualizacją Freuda.

Źródła: (Verywell Mind) (Britannica) (Discover Magazine) (GoodTherapy)

© Shutterstock