© Getty Images

Kubizm -

Kubizm zapoczątkowany został przez Pabla Picassa i Georgesa Braque'a na początku XX wieku. Istotnie, obrazy Picassa są jednymi z najbardziej znanych przedstawień tego ruchu artystycznego, który ukazuje obiekt podzielony na geometryczne kształty i abstrakcyjne formy.

© Public Domain

Kubizm -

Picasso i Braque odpowiedzialni byli za stworzenie tego, co później nazwano „kubizmem analitycznym”, który uważany jest za pierwszą fazę ruchu artystycznego. Druga faza została aktywnie nazwana "kubizmem syntetycznym" i charakteryzuje się wykorzystaniem elementów kolażu i kolorowych kompozycji.

© Getty Images

Surrealizm -

Surrealizm pojawił się w latach dwudziestych XX wieku i miał na celu zbadanie nieświadomego umysłu, snów i fantazji. W jego ramach artyści tacy jak Salvador Dalí i René Magritte tworzyli dziwaczne i oniryczne obrazy, które szturmem podbiły świat.

© Getty Images

Surrealizm -

Aby uchwycić nieświadomy umysł w dziele sztuki, artyści surrealistyczni często stosowali techniki takie jak automatyzm, w których artysta pozwalał podświadomości kierować ręką podczas procesu tworzenia sztuki. Dzieła te często zawierają nieoczekiwane zestawienia, oniryczne obrazy i ciężką symbolikę.

© Getty Images

Ekspresjonizm abstrakcyjny -

Ruch ten - rozwinięty głównie w Nowym Jorku po II wojnie światowej - kładł nacisk na spontaniczne tworzenie i odkrywanie podświadomości. Pomiędzy tym ruchem artystycznym a surrealizmem można pewne znaleźć podobieństwa, ponieważ oba czerpały z tego samego źródła inspiracji. Głównymi postaciami tego nurtu byli artyści tacy jak Jackson Pollock i Willem de Kooning.

© Getty Images

Ekspresjonizm abstrakcyjny -

Ekspresjonizm abstrakcyjny charakteryzuje się dużymi, abstrakcyjnymi płótnami wypełnionymi pociągnięciami pędzla, kroplami i rozpryskami. Artyści tego nurtu starali się przekazać swoje emocje i wewnętrzne doświadczenia poprzez swoją sztukę, często odmawiając przedstawiania namacalnych rzeczy na rzecz czystej abstrakcji.

© Getty Images

Dadaizm -

Był to europejski ruch awangardowy, który pojawił się podczas I wojny światowej jako protest przeciwko bezsensowności wojny i społeczeństwa. Styl ten odrzucał tradycyjne wartości artystyczne i często opierał się na absurdzie, nonsensie i chaosie.

© Getty Images

Dadaizm -

Ruch Dada początkowo opierał się głównie na performansie, ale ostatecznie objął sztukę wizualną, rzeźby, a nawet muzykę. Główną inspiracją dla dadaizmu był kubizm, ponieważ był on w stanie oderwać się od ograniczeń rzeczywistości i konwencji.

© Getty Images

Pop art -

Pop-art pojawił się w latach 50. i 60. jako reakcja na ekspresjonizm abstrakcyjny. Celebrował obrazy z kultury popularnej i mediów masowych, wykorzystując często techniki sztuki komercyjnej. Jednym z najbardziej płodnych artystów tego nurtu był Andy Warhol.

© Getty Images

Pop Art -

Artyści tego ruchu artystycznego często przywłaszczali sobie obrazy z reklam, komiksów i życia codziennego, a następnie podnosili je do rangi „sztuki wysokiej”. Ruch ten podważył również ludzkie rozumienie autentyczności i oryginalności.

© Getty Images

Minimalizm -

Minimalizm pojawił się w latach 60. za sprawą artystów takich jak Donald Judd i Sol LeWitt. Skupiał się na ekstremalnej prostocie formy i koloru, wykorzystując często geometryczne kształty i unikając upiększeń. Jest to prawdopodobnie jeden z najtrwalszych ruchów artystycznych, ponieważ jego wpływ można do dnia dzisiejszego obserwować w sztuce wizualnej, a nawet w architekturze i projektowaniu wnętrz.

© Getty Images

Minimalizm -

Artyści minimalistyczni dążyli do usunięcia wszystkich nieistotnych elementów ze swojej sztuki, tak aby mogli skupić się na czystej formie, kolorze i materiałach. Rzeźby z tego nurtu często mają proste geometryczne kształty i charakteryzują się precyzyjną, industrialną estetyką.

© Getty Images

Futuryzm -

Futuryzm powstał we Włoszech na początku XX wieku jako sposób na celebrowanie nowoczesności, technologii i dynamizmu życia miejskiego. Obejmował prędkość, maszyny i estetykę epoki przemysłowej.

© Public Domain

Futuryzm -

Artyści futurystyczni starali się poprzez swoją sztukę uchwycić energię i ruch współczesnego świata, a robili to za pomocą fragmentarycznych kompozycji i odważnych kolorów.

© Getty Images

Konstruktywizm -

Ten ruch artystyczny pojawił się w Rosji po rewolucji rosyjskiej. Kładł nacisk na integrację sztuki z życiem codziennym, co skutkowało produkcją dzieł o utylitarnym przeznaczeniu. Ruch ten inspirowany był abstrakcyjną geometrią i materiałami przemysłowymi.

© Public Domain

Konstruktywizm -

Artyści konstruktywistyczni wierzyli w możliwość wykorzystania sztuki jako narzędzia do zmian społecznych i politycznych. Często zajmowali się rzeźbą, architekturą i projektowaniem graficznym tworząc sztukę, która była zarówno estetyczna, jak i funkcjonalna.

© Getty Images

Fowizm -

Na początku XX wieku Francja była świadkiem powstania fowizmu, czyli ruchu, który podkreślał odważne kolory i energiczną pracę pędzla, często odbiegającą od realistycznego odwzorowania. W ruchu tym kluczową rolę odegrali tacy artyści jak Henri Matisse i André Derain.

© Public Domain

Fowizm -

Artyści fowistyczni przekazywali swoje emocje za pomocą intensywnych, nienaturalistycznych kolorów i odważnych pociągnięć pędzla. Często przedstawiali sceny z życia codziennego przy użyciu intensywnych kolorów i abstrakcji, odrzucając przy tym tradycyjne techniki.

© Public Domain

Art Deco -

Art Deco był ruchem ukierunkowanym głównie na sztukę dekoracyjną w latach 20. i 30. ubiegłego wieku. Charakteryzował się eleganckimi, geometrycznymi wzorami, na które wpływ miała industrializacja i nowoczesność, często wykorzystując luksusowe materiały i motywy.

© Getty Images

Art Deco -

Co ciekawe, ruch Art Deco był pod wpływem różnych ruchów artystycznych i kulturowych, które pojawiły się wcześniej, w tym kubizmu, futuryzmu oraz estetyki maszynowej z początku XX wieku.

© Public Domain

Ekspresjonizm -

Ruch ten podkreślał subiektywne doświadczenia emocjonalne artysty, przekazując często intensywne uczucia i zniekształcone obrazy. Najbardziej znanym obrazem z tego nurtu jest „Krzyk”, stworzony przez Edvarda Muncha na przełomie XIX i XX wieku.

© Getty Images

Ekspresjonizm -

Ekspresjonizm pojawił się na początku XX wieku, szczególnie w Niemczech, i początkowo ograniczał się do poezji i malarstwa. Z czasem jednak ruch ten objął szeroki zakres stylów, w tym architekturę, teatr i film.

© Getty Images

Suprematyzm -

Suprematyzm był abstrakcyjnym ruchem artystycznym założonym przez Kazimierza Malewicza w Rosji na początku XX wieku. Skupiał się na geometrycznych kształtach malowanych przy użyciu ograniczonej gamy kolorów, w sposób wyrażający czyste artystyczne emocje.

© Public Domain

Suprematyzm -

Artyści suprematystyczni wierzyli w czystość uczuć artystycznych i poprzez swoją sztukę dążyli do przekroczenia świata materialnego i uzyskania dostępu do wyższej, duchowej sfery. Artyści z tego ruchu byli zdecydowanie przeciwni konstruktywizmowi (innemu ruchowi artystycznemu z Rosji), który uważali za zbyt skupiony na przyziemności codziennego życia.

© Getty Images

Postimpresjonizm -

Postimpresjonizm odnosi się do różnorodnych stylów, które pojawiły się pod koniec XIX i na początku XX wieku po impresjonizmie. Artyści tacy jak Paul Cézanne, Vincent van Gogh i Paul Gauguin badali nowe sposoby przedstawiania formy, koloru i emocji.

© Public Domain

Postimpresjonizm -

Artyści postimpresjonistyczni opierali się na innowacjach impresjonistów, jednocześnie odrzucając ich nacisk na uchwycenie ulotnych efektów światła i atmosfery. Postimpresjoniści, tacy jak Van Gogh, skupiali się na subiektywnych emocjach i innowacyjnych technikach kompozycji.

© Getty Images

Fluxus -

Fluxus był międzynarodowym ruchem awangardowym lat 60. i 70., który kładł nacisk na łączenie różnych form sztuki i życia codziennego w pojedyncze eksperymentalne występy artystyczne. Ruch ten znany był z przełamywania tradycyjnych barier między artystą a publicznością.

© Getty Images

Fluxus -

Artyści Fluxusu uznawali humor, spontaniczność i udział publiczności za główne aspekty swojej twórczości. Ruch ten jest czasami określany jako „intermedialny”, ze względu na swoją bogatą historię udziału we wszelkiego rodzaju mediach - w tym w muzyce, poezji, architekturze, a nawet w wydawnictwach.

© Getty Images

Sztuka konceptualna -

Sztuka konceptualna pojawiła się w latach 60. XX wieku jako sposób na zlekceważenie tradycyjnych obaw estetycznych sztuki na rzecz idei lub koncepcji stojącej za dziełem sztuki. Do przekazywania koncepcji artystycznych często wykorzystywano język, dokumentację i przedmioty codziennego użytku.

© Public Domain

Sztuka konceptualna -

Artyści tego nurtu kwestionowali pojęcie materialności i oryginalności w sztuce. Sztuka konceptualna może przybierać różne formy, od pisemnych instrukcji po fotografie i przedmioty codziennego użytku ułożone w niekonwencjonalny sposób.

Źródła: (Britannica) (M. S. Rau) (Artsy) (Artland Magazine) (TheCollector)

© Getty Images