Szacuje się, że w znanym nam wszechświecie istnieje do jednego septilliona gwiazd (to liczba, w której po jedynce następują 24 zera!). A wokół każdej z tych gwiazd może potencjalnie krążyć tuzin planet. Jak więc możemy znaleźć obce życie? Pierwszym krokiem jest zbadanie bliższych części kosmosu.
Z astronomicznego punktu widzenia Ziemia jest idealnym miejscem do życia. Istnienie wody i stabilnej atmosfery stworzyło idealne środowisko do rozwoju życia.
Odległość planety od gwiazdy ma kluczowe znaczenie dla zrozumienia jej zdolności do podtrzymywania życia. Ziemia znajduje się idealnie w tak zwanej strefie życia, gdzie warunki nie są ani zbyt gorące, ani zbyt zimne, aby wspierać życie.
Strefa życia jest również nazywana Strefą Złotowłosej, została nazwana tak na cześć bajki. W bajce tej, Złotowłosa wybiera między trzema zestawami przedmiotów i odrzuca te, które są zbyt ekstremalne (duże lub małe, gorące lub zimne), zamiast tego decydując się na ten, który jest "w sam raz".
Wenus, której masa jest podobna do masy Ziemi, znajduje się zbyt blisko Słońca, by mogło na niej istnieć życie. Naukowcy planetarni uważają, że Wenus mogła kiedyś mieć wodę na powierzchni, ale obecnie planetę dusi dwutlenek węgla i wysoka temperatura, sięgająca 864 ° F (462 ° C).
Merkury znajduje się jeszcze bliżej Słońca niż Wenus, nie wspominając o tym, że jest zbyt mały i nie ma nawet atmosfery, która mogłaby podtrzymywać życie.
Rozumiejąc kryteria Strefy Złotowłosej, astronomowie byli w stanie ustalić, że w nadających się do zamieszkania strefach Drogi Mlecznej może znajdować się nawet 40 miliardów planet.
Jak dotąd astronomowie byli w stanie potwierdzić istnienie jedynie 1780 planet poza naszym Układem Słonecznym. Spośród tych planet tylko 16 znajduje się w strefach życia.
Nie wystarczy jednak, by planeta znajdowała się w odpowiedniej odległości od gwiazdy. Rozmiar zdecydowanie ma tutaj znaczenie. Mała planeta nie może utrzymać odpowiedniej atmosfery, podczas gdy planeta, która jest zbyt duża, będzie miała miażdżącą atmosferę.
Aby ciśnienie atmosferyczne było odpowiednie, planeta musi mieć masę od 0,1 do 10 razy większą od masy Ziemi. Jest to bardzo wąska strefa nadająca się do zamieszkania, zwłaszcza jeśli weźmiemy pod uwagę, że wiele planet we wszechświecie jest setki razy większych od naszej.
W 2007 roku społeczność naukowa była podekscytowana wiadomością o Gliese 581c, pierwszej Super-Ziemi w Strefie Złotowłosej. Wkrótce jednak okazało się, że warunki panujące na powierzchni planety są brutalnie podobne do tych na Wenus.
Orbitując w strefie życia gwiazdy - czerwonego karła - Egzoplaneta wielkości Ziemi, o nazwie Kepler-186f została odkryta w 2014 roku. Astronomowie wciąż próbują ustalić, czy planeta ta może podtrzymywać życie.
Najbliższą Ziemi egzoplanetą jest Proxima Centauri b, która krąży wokół najbliższej Słońcu gwiazdy, oddalonej o około cztery lata świetlne. Chociaż jest to planeta znajdująca się w strefie życia, naukowcy nie są pewni czy posiada atmosferę.
Chociaż strefa Złotowłosej i atmosfera planety są ważne dla zrozumienia możliwości jej zamieszkania, na tym problem się nie kończy. Planety muszą spełniać wiele innych kryteriów, w tym zdolność do utrzymywania wody w stanie ciekłym.
Mars jest jedyną planetą, poza Ziemią, w naszym Układzie Słonecznym, która znajduje się w strefie życia. Jednak odpowiednie ciśnienie atmosferyczne można znaleźć tylko na niskich wysokościach planety i nie ma potwierdzenia czy planeta ma jakąkolwiek ciekłą wodę.
Hipotetycznie, pustynne planety mogą zatrzymywać wodę w oazach, co oznaczałoby, że takie planety mogą orbitować bliżej gwiazdy i poza Strefą Złotowłosej.
Teoretyzuje się, że ziemskie oceany powstały po tym, jak lodowe ciała uderzyły w naszą planetę, a następnie stopiły się. Może istnieć wiele innych takich planet.
Naturalne satelity planetarne, czyli księżyce, również mogą potencjalnie nadawać się do zamieszkania. Księżyce te muszą jednak znajdować się w strefach życia swoich planet-gospodarzy i muszą krążyć wystarczająco daleko, aby nie stać się wulkanicznymi światami, takimi jak księżyc Jowisza Io.
Uważa się, że czwarty co do wielkości księżyc Jowisza, Europa, jest domem dla wody oceanu uwięzionego pod powierzchnią planety, który potencjalnie może być siedliskiem życia obcych.
Pole magnetyczne Ziemi jest przykładem innego ważnego kryterium, które determinuje możliwość życia, ponieważ osłania powierzchnię planety przed promieniowaniem i promieniami kosmicznymi. Inne planety potrzebowałyby podobnego pola, aby umożliwić rozkwit złożonego życia.
Do tej pory astronomowie nie byli w stanie znaleźć żadnej gwiazdy, która odpowiadałaby Słońcu, zjawisko to zwane jest słonecznym bliźniakiem. Stworzyło to wiele trudności w społeczności naukowej w znalezieniu życia pozaziemskiego, które byłoby podobne do naszego.
Ale jakie rodzaje obcego życia moglibyśmy potencjalnie znaleźć? W dużej mierze przyjęto, że formy życia oparte na węglu są jedynymi możliwymi formami życie.
Wielu naukowców krytykuje idee, że obce życie musi być zbudowane z węgla. Hipotetycznie, istoty pozaziemskie mogą składać się z zupełnie innych pierwiastków, które pozwalają im przetrwać w miejscach niegościnnych dla ludzi.
Największy księżyc Saturna, Tytan, jest domem dla jezior węglowodorowych, które mogą potencjalnie podtrzymywać życie. Tytan jest jedynym, innym niż Ziemia, obiektem w kosmosie, na którego powierzchni odkryto ciecz.
Fizyk Enrico Fermi (1901-1954) wysunął teorię, że nie napotkaliśmy obcego życia, ponieważ inteligentne życie jest albo rzadkie, albo dopiero pojawia się we wszechświecie.
Inni fizycy twierdzą, że nie napotkaliśmy obcego życia, ponieważ spóźniliśmy się na tę imprezę. Zasadniczo twierdzą, że istoty pozaziemskie w większości umarły, a wszechświat rozszerza się zbyt szybko, abyśmy mogli znaleźć ich szczątki.
Wielu antropologów i astronomów uważa, że ludzkość jest sama we wszechświecie z powodu Wielkiego Filtra. Zasadniczo istnieje tak wiele zmiennych, które mają wpływ na rozwój inteligentnego życia, że jest mało prawdopodobne, aby się to powtórzyło.
Inni naukowcy postawili hipotezę, że życie pozaziemskie istnieje, ale unika ludzkości, aby pozwolić naszej prymitywnej egzystencji rozwijać się bez interwencji. Tak czy inaczej, przestrzeń kosmiczna jest tak ogromna, że może pomieścić więcej niż jedną cywilizacje.
Źródła: (National Geographic) (NASA) (Astronomy.com) (Earth How) (Harvard John A. Paulson School of Engineering and Applied Sciences)
Poszukiwanie życia pozaziemskiego jest czymś, co od dziesięcioleci przykuwa uwagę całego świata. Podczas gdy teleskopy wskazują niebo i skanują zakamarki kosmosu, sondy takie jak Voyager 1 podróżują na niewiarygodne odległości w nadziei na znalezienie życia w innych częściach wszechświata. Jednak gdzie takie życie można znaleźć? Jakie są idealne warunki do życia dla obcych cywilizacji? I jak bardzo ich planety byłyby podobne do naszej?
Kliknij w tę galerię, aby znaleźć odpowiedzi ukryte w przestrzeni międzygwiezdnej.
Czy istnieją inne planety podobne do naszej?
Na ilu planetach może potencjalnie istnieć życie?
LIFESTYLE Astronomy
Poszukiwanie życia pozaziemskiego jest czymś, co od dziesięcioleci przykuwa uwagę całego świata. Podczas gdy teleskopy wskazują niebo i skanują zakamarki kosmosu, sondy takie jak Voyager 1 podróżują na niewiarygodne odległości w nadziei na znalezienie życia w innych częściach wszechświata. Jednak gdzie takie życie można znaleźć? Jakie są idealne warunki do życia dla obcych cywilizacji? I jak bardzo ich planety byłyby podobne do naszej?
Kliknij w tę galerię, aby znaleźć odpowiedzi ukryte w przestrzeni międzygwiezdnej.