Zespół naukowców znalazł skamieniałe szczątki plezjozaurów, małych gadów morskich o długich szyjach, w liczącym 100 milionów lat systemie rzecznym na Saharze. Odkrycie to ożywiło spekulacje na temat możliwości, że potwór z Loch Ness jest czymś więcej niż tylko fikcyjną opowieścią.
Skamieniałości zostały odkryte na Saharze w Maroku. Odkrycie sugeruje, że gady te, wbrew wcześniejszym przekonaniom, mogły zamieszkiwać nie tylko środowiska słonowodne, ale także słodkowodne.
Ze względu na niesamowite odkrycie, Brytyjscy naukowcy uznali możliwość istnienia w przeszłości potwora z Loch Ness za "prawdopodobną".
Plezjozaury, grupa gadów morskich, pojawiły się około 230 milionów lat temu. Te niezwykłe wodne dinozaury rozwijały się w erze jurajskiej, wykazując zarówno ogromne rozmiary, jak i imponującą zwinność.
Plezjozaury, jako drapieżniki szczytowe w oceanach, miały onieśmielający wygląd, szybko pływały, dopadając i pożerając swoje, często spore zdobycze. Chociaż wcześniej nie przypisywano im klasyfikacji słodkowodnych, niedawne odkrycie podważa to przekonanie.
Naukowcy ponownie rozważają możliwość istnienia "potwora" zamieszkującego słodkowodne jezioro Loch Ness w Szkocji ze względu na niedawne odkrycia skamieniałości z Afryki Północnej.
Loch Ness znajduje się w szkockim regionie Highlands, na południowy zachód od Inverness. Jest to rozległy obszar wodny o długości około 37 km, z najgłębszym punktem sięgającym 230 m. Legendy o stworzeniu nawiedzającym głębiny sięgają czasów starożytnych i historii opowiadanych przez lud Piktów.
Do powstania jeziora doszło w wyniku procesów lodowcowych w Great Glen ponad 10 000 lat temu, pod koniec ostatniej epoki lodowcowej. Uskok Great Glen powstał około 400 milionów lat temu.
Angielska kolekcjonerka skamieniałości Mary Anning (1799-1847) dokonała przełomowego odkrycia w 1826 roku: odkryła dwa prawie kompletne szkielety plezjozaurów, które były pierwszymi kiedykolwiek napotkanymi! Obraz przedstawia bezcenny notatnik, w którym Anning udokumentowała swoje niezwykłe odkrycia.
Niezwykłe odkrycie Mary Anning, szkielet plezjozaura, jest obecnie włączony do stałej ekspozycji w Muzeum Historii Naturalnej w Londynie.
Eksperci są zaskoczeni znaleziskami w Maroku. Imponująca kolekcja obejmuje kości i zęby dorosłych osobników o długości 3 m, a także kość ramienia niemowlęcia o długości 1,5 m. Jednak okoliczności ich odkrycia w korycie rzeki z epoki kredy pozostają niewyjaśnione.
Nowe odkrycia z Sahary skłoniły paleontologów do ponownego rozważenia siedlisk niektórych gatunków, które wcześniej uważano za wyłącznie morskie. Obecnie stawia się hipotezę, że plezjozaury miały niezwykłą zdolność do przetrwania zarówno w środowisku słodkowodnym, jak i słonowodnym.
W rzeczywistości naukowcy sugerują, że plezjozaur żył i żywił się w słodkiej wodzie, obok żab, krokodyli, żółwi, ryb i innych wodnych dinozaurów.
Spinozaur zamieszkiwał tereny dzisiejszej Afryki Północnej około 99 milionów lat temu. Pomimo tego, że był ogromnym drapieżnikiem lądowym, zanurzał się w płyciznach, aby łapać ryby i inne stworzenia morskie, w celu uzupełnienia swojej diety.
Nothozaur, pływający gad z epoki triasu, żywił się rybami i kałamarnicami. Po schwytaniu ofiary pod wodą, Nothosaurus wynurzał się, aby zjeść swoją zdobycz na linii brzegowej.
Ceratozaur, mięsożerny dinozaur z epoki jurajskiej, jest dobrze znany ze swoich rogów na pysku. Na tym zdjęciu widzimy, jak brodzi w rzece, polując na zwierzęta wodne, takie jak ryby.
Naukowcy uważają, że możliwe jest, aby plezjozaury istniały w słodkiej wodzie, co nasuwa pytanie, czy jeden z nich mógł rozwijać się w Loch Ness.
Teoria ta traci nieco na wiarygodności ze względu na wyginięcie plezjozaurów, które zbiegło się w czasie z wyginięciem dinozaurów 66 milionów lat temu. Jednak niedawne odkrycie skamieniałości w Afryce nieoczekiwanie przywróciło dyskusję o "Nessie".
W latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych XIX wieku pojawiło się wiele doniesień o obiekcie poruszającym się i zakłócającym wody jeziora, a także o dużym zwierzęciu z krótkimi nogami wyłaniającym się z Loch Ness. Obserwacje te nie zostały jednak powszechnie uznane za prawdziwe. Niemniej jednak w 1933 roku legenda o potworze z Loch Ness zaczęła nabierać rozpędu.
2 maja 1933 r. Inverness Courier doniósł, że pewna para twierdziła, że widziała "duże stworzenie poruszające się i nurkujące w wodzie" jeziora. Zdjęcie rzekomo zrobione przez Roberta Kennetha Wilsona i opublikowane w Daily Mail 21 kwietnia 1934 roku naprawdę zafascynowało ludzi. Fotografia ta jest powszechnie uznawana za najsłynniejszą fotorafię przedstawiającą stworzenie znane jako potwór z Loch Ness.
We wczesnych latach 30. w Wielkiej Brytanii rozprzestrzenił się szał zwany Nessiemania. Na tym zdjęciu z 1933 roku replika potwora z Loch Ness jest transportowana na przyczepie do Bertram Mills Circus w Olympia w Londynie na sezon świąteczny.
Niezidentyfikowane stworzenie szybko zostało nazwane "Nessie", co doprowadziło do powszechnej fascynacji. Na tym zdjęciu z 1954 roku zamek Urquhart dodaje kontekstu, ponieważ domniemany potwór wydaje się pływać w pobliżu tego ważnego punktu orientacyjnego.
Sława Nessie sprawiła, że stała się ona celebrytką. To zdjęcie z 1969 roku przedstawia członka Loch Ness Monster Investigation Team pilnie monitorującego powierzchnię Loch Ness w poszukiwaniu jakichkolwiek oznak życia.
W 1969 roku Amerykanin Dan Scott Taylor, Jr. zbudował własną żółtą łódź podwodną o nazwie "Viperfish" i wykonał wiele nurkowań na dno Loch Ness. Jego celem było odkrycie, jakie tajemnice kryją się pod powierzchnią, ale niestety nic nie znalazł podczas swoich wypraw.
Serial telewizyjny Loch Ness koncentruje się na dramacie rodzinnym, w którym występują Ted Danson i Joely Richardson. Fabuła podąża za dr Jonathanem Dempseyem (Danson), naukowcem starającym się dostarczyć dowodów na istnienie stworzenia.
Oto prawdziwy naukowiec Thayne Smith Lowrance sfotografowany w 1999 roku z urządzeniem sonarowym podczas jednej z wielu prób odnalezienia legendarnego stworzenia. Nessie okazała się nieuchwytna jak zawsze.
W 2019 r. ogłoszono, że Nessie może być w rzeczywistości kolosalnym węgorzem. Badania przeprowadzone na DNA środowiskowym znalezionym w Loch Ness ujawniły znaczną ilość DNA węgorza, jak stwierdził profesor Neil Gemmell, genetyk z University of Otago (na zdjęciu). Niemniej jednak nie odkryto żadnego dowodu na istnienie potwora.
W 2016 roku dokonano ciekawego odkrycia - pozostałości modelu przedstawiającego potwora z Loch Ness z filmu Prywatne życie Sherlocka Holmesa, nakręconego w 1970 roku. Inżynier John Haig, widoczny na zdjęciu, znalazł te szczątki w Loch Ness, za pomocą podwodnego robota.
Turyści liczący na zobaczenie Nessie w Loch Ness mogą być rozczarowani, ale nadal mogą cieszyć się wyjątkową wystawą poświęconą Nessie w Drumnadrochit. Zaskakujące jest to, że można nawet zobaczyć legendarne stworzenie, które z gracją pozuje do zdjęć!
Źródła: (Newsweek) (Cretaceous Research), (BBC) (The Independent) (UOL) (The Guardian)
IPo odkryciu skamieniałych kości plezjozaura w korycie afrykańskiej rzeki, naukowcy uznali istnienie Nessie za "prawdopodobne". Wcześniej uważano, że te morskie gady o długich szyjach, przypominające mitycznego potwora z Loch Ness, zamieszkiwały wyłącznie wody słone. Czy Nessie może być żywym reliktem z epoki dinozaurów? Na razie nie znaleziono nic godnego uwagi. Tajemnica otaczająca kolosalne stworzenie z jeziora wciąż trwa, a wątpliwości co do istnienia potwora nie ustają.
Ciekawi Cię mit otaczający "potwora z Loch Ness"? Kliknij w galerię!
Fakty i teorie na temat legendy o potworze z Loch Ness
Odkrywanie poszlak i pogoń za legendami - co kryje się w wodach Szkocji?
LIFESTYLE Legends
Po odkryciu skamieniałych kości plezjozaura w korycie afrykańskiej rzeki, naukowcy uznali istnienie Nessie za "prawdopodobne". Wcześniej uważano, że te morskie gady o długich szyjach, przypominające mitycznego potwora z Loch Ness, zamieszkiwały wyłącznie wody słone. Czy Nessie może być żywym reliktem z epoki dinozaurów? Na razie nie znaleziono nic godnego uwagi. Tajemnica otaczająca kolosalne stworzenie z jeziora wciąż trwa, a wątpliwości co do istnienia potwora nie ustają.
Ciekawi Cię mit otaczający "potwora z Loch Ness"? Kliknij w galerię!